ورزش پیکل بال حدود ۵۰ سال است که اختراع شده اما از سال ۲۰۱۰ به بعد شروع به گسترش کرد. از سال ۲۰۱۰ تاکنون تعداد افرادی که همین ورزش را انجام می‌دهند ۶۴ درصد افزایش یافته است و در کشورهایی همچون آمریکا تعداد زمین‌های پیکل‌بال ۳۸۵ درصد افزایش داشته است.
پیکل بال ترکیبی از سه ورزش تنیس، پینگ پونگ و بدمینتون است و در زمینی کوچک‌تر از زمین تنیس انجام می‌شود. راکت‌های پیکل‌بال مانند راکت‌های پینگ‌پنگ، سفت است و توپ‌های حفره‌دار این ورزش در حین بازی باید از روی تور رد شود. این بازی را می‌توان دو نفره یا چهار نفره انجام داد. از ویژگی‌های مثبت پیکل‌بال این است که باعث افزایش حس رقابت و فعالیت‌های اجتماعی افراد می‌شود.
نام پیکل‌بال از نام یکی از رشته‌های ورزشی قایقرانی به نام پیکل‌بوت گرفته شده است.پیکل‌بوت نیز ترکیبی از رشته‌های دیگر است.این ورزش را در تمام ماه‌های سال در داخل و خارج از سالن می‌توان انجام داد و شدت انجام این ورزش به خود افراد بستگی دارد.
پیکل‌بال بر روی تمامی عضلات بدن از جمله عضلات دست‌ها و پاها کار می‌کند و به نوعی ورزش ترکیبی محسوب می‌شود. از آن جایی که زمین پیکل‌بال کوچک‌تر از زمین تنیس است، افراد کمتر خسته می‌شوند و می‌توانند ساعات بیشتری به انجام این ورزش ادامه دهند. البته قوانین پیکل‌بال بسیار شبیه تنیس است و تفاوت‌های کوچکی با قوانین تنیس دارد.
